top of page

Love timing 

Chapter 14 : KISS

มือหนาๆก็ไม่อยู่เฉย ข้างนึงค่อยๆลูบสายเดี่ยวออกส่วนอีกข้างก็ใช่มือปลดตะขอบราไร้สายอย่างฟลุ๊กที่ปลดครั้งเดียวก็หลุดเลย ร่างบางที่โดนแค่จูบแรกก็ถึงกับไม่มีเรี่ยวแรงเหลือทำให้เธอนั้นไม่สามารถที่จะห้ามคนตรงหน้าที่เริ่มจะซุกซ่อนไปจุดอื่น

พอไม่มีใครมาห้าม เมฆาก็เริ่มที่ไม่สามารถหยุดตัวเองได้ มือที่เคยใช้ปลดตะขอก็เริ่มที่จะดึงชายกระโปรงเผยหน้าอกที่ดูสง่างามและดูอุดมสมบูรณ์ ไม่รอช้า เมฆาก็ค่อยๆเริ่มเอาหน้าเข้าไปแนบเนื้อกับหน้าอกของคนตรงหน้า ร่างบางเริ่มที่จะบิดตัวไปมาเมื่อเธอได้รู้สึกความเปียกชื้นและความเสียวสันหลังไม่แพ้กัน เธอทำได้แต่ขย้ำผ้าห่มและครางเสียงออกมาไม่เป็นจังหวะเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงความรู้สึกแบบนี้แต่มันกลับไปกระตุ้นความอยากของชายหนุ่มตรงหน้า

 

เขาที่พึ่งทำแบบนี้เป็นครั้งแรกแต่กลับใช้ลิ้นได้คล่องแคล่วไม่แว้นแม้แต่ที่จะใช้ปายลิ้นเลียจุดที่เสียวที่สุดบนทรวงอกที่ถึงกับทำให้หญิงที่นอนอยู่ต้องจัดฟันตัวเองเพื่อไม่ให้ร้องเสียงหลงออกมา ระหว่างที่กำลังละเลงปลายลิ้นอยู่บนหัวนมของฝ่ายหญิง เพราะแรงโน้มถ่วงกับเดรสที่ยาวแค่หัวเข่าเลยทำให้ชายกระโปรงแผ่ลงบนเตียงอันกว้างใหญ่ทำให้ช่วงล่างยิ่งดูหล่อแหล่มขึ้นเยอะ มือข้างนึงก็เริ่มที่จะลูบไล้ตรงขาเรียวๆก็ได้ใช้นิ้วเกี่ยวกางเกงในสีขาวตัวเล็กออกมาอยู่ตรงหัวเข่า เขาก็เริ่มที่จะเอาหน้าเข้าไปในใต้กระโปรงสีขาวออกม่วงอ่อนๆแล้วเริ่มที่จะบรรเลงลีลาของเขา

 

คราวนี้หน้าของร่างบางเริ่มที่แดงเถือกเป็นพิเศษพร้อมกับกำผ้าห่มแน่นกว่าเดิมและหายใจเร็วจนไม่เป็นจังหวะจนผ้าในกำมือเริ่มเปียกเพราะเหงื่อที่ไหลออกมา เธอทำได้แต่อ้าปากค้างแต่ไม่มีเรี่ยวแรงในการออกเสียงเมื่อเธอได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดตรงจุดที่อ่อนไหวที่สุดในร่างกาย เธอทำได้แต่กำผ้าและครางเสียงออกมาในความเจ็บปวดและรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน เมฆาที่ยังคงเอาหัวเข่าไปในใต้กระโปรงเริ่มที่งับจุดที่อ่อนไหวของร่างบางก่อนจะเริ่มจะใช้ลิ้นละเลงเหมือนที่เขาเคยทำ

แล้วสักพักเมื่อเขาพึงพอใจกับสิ่งที่เขากำลังทำก็ละออกจากใต้กระโปรงแล้วเข้าไปจูบอีกครั้งเพื่อเป็นการปิดฉากลง เขาละออกจากใบหน้าที่เต็มไปด้วยสีแดง เมฆาใช้มือทั้งสองข้างเข้าไปสวมกอดสายหมอกอย่างใกล้ชิดจนเขายังได้ยินเสียงลมหายใจของเธอเป็นถี่ๆ เขาเอาใบหน้าที่แอบแฝงไปด้วยความขี้อ้อนซุกคออันขาวเนียนใส ร่างบางที่ยังหายใจออกมาไม่เป็นจังหวะหันหัวไปทางที่คนที่พึ่ง'กิน'เขาไปหมาดๆมาซุกตรงคอของเธอ

 

ผมสีดำสนิทที่มันไปโดนกับคอของเธอทำให้เธอได้แต่พยายามหันคอไปอีกทางเพราะสำหรับโคลมแล้ว...ผมที่นุ่มนวลเหมือนขนแมวมาอยู่ตรงคอของเธอมันรู้สึกจักกะจี้อย่างบอกไม่ถูก แต่แล้วเมื่อเธอได้เห็นใบหน้าที่ดูน่ารักน่าเอ็นดูของฮิบาริตอนหลับแล้ว เธออดไม่ได้ที่อยากจะเข้าไปใกล้ยิ่งขึ้น

'มุมแบบนี้...ก็น่ารักดีนะ ^ ^'

โคลมยิ้มออกมาจนแก้มแดงเมื่อได้เห็นหน้าของกรรมการคุมกฎในตอนหลับที่ดูยังไงก็น่ารัก ในเมื่อไม่มีทางอื่นแล้วสายหมอกยอมแพ้กับใบหน้าที่ดูอ่อนโยนที่ยิ่งอยากเข้าไปใกล้ เธอยอมที่จะหัวเข้าไปนอนทับกันกับผมที่มีกลิ่นแชมพูติดปลายจมูก เปลือกตาค่อยๆปิดลงในความเหนื่อยล่า มืออีกข้างที่ยังไม่ได้ถูกกอดก็เข้าไปสวมกอดคนที่หลับไปแล้ว

 

'รัก...ที่สุด...'

© 2023 by Train of Thoughts. Proudly created with Wix.com

bottom of page